آن‌ زمان خیلی‌ها فقط به عشق PES و فیفا به کلوپ می‌رفتند. البته بسیاری نیز بازی‌های دیگری را هم ترجیح می‌دانند؛ بازی‌هایی چون شور در شهر پلی استیشن 1 (Fighting Force)، شورش در کشتی (Crisis Beat)، تکن 3 و کرش. دراین‌میان اما بازی‌های رانندگی از محبوبیت خاصی برخوردار بود و تقریبا تمام کسانی که به‌نوعی با پلی استیشن 1 بازی کرده‌‌ بودند، احتمالا حداقل یک‌بار ماشین جنگی (Twisted Metal)، نید فور اسپید یا درایور را تجربه کردند.

مجموعه Driver یکی از آن بازی‌های به‌شدت محبوب در سبک رانندگی اکشن است که هنوز هم طرفداران پروپاقرص زیادی دارد. اولین نسخه‌ی درایور در سال ۱۹۹۹ برای پلی استیشن 1 روانه‌ی بازار شد و هم از نظر تجاری و هم نمرات منتقدان بسیار موفق عمل کرد. سپس درایور 2 در سال ۲۰۰۰ برای پلی استیشن 1 منتشر شد که اگرچه این‌بار جان تنر، پروتاگونیست مجموعه می‌توانست از ماشین پیاده شود، ولی همانند قسمت اول، تقریبا تمام مأموریت‌ها با ماشین انجام می‌شد.

Driver San Francisco آخرین نسخه از این مجموعه بود که یک دهه پیش منتشر شد. از آن زمان تاکنون همیشه خلا یک نسخه‌ی جدید از درایور به‌شدت حس می‌شده است. در همین راستا، ایلیا شروموف (Ilya Shurumov) قزاقستانی که از طرفداران دوآتشه درایور است، در سال ۲۰۱۴ پروژه‌ی ساخت بازی Driver Syndicate را کلید زد که درواقع آن را می‌توان ادای دینی به مجموعه‌ی درایور دانست. شروموف البته در اینترنت با نام SoapyMan شناخته می‌شود.

SoapyMan کسی است که به‌خوبی با کدهای بازی‌ درایور 2 آشنایی دارد. او در سال ۲۰۲۰ پروژه‌ای را به نام Redriver 2 به سرانجام رساند که نسخه پلی استیشن 1 درایور 2 را برای اولین‌بار روی پی سی پورت می‌کرد. کار کردن روی این پروژه دید خوبی درباره‌ی موارد مختلف نسخه‌ی دوم درایور به او داد؛ مواردی مانند نحوه‌ی کارکرد فیزیک بازی، ترافیک و رفت‌و‌آمد ماشین‌ها، تغییرات در سطح سختی بازی و نحوه‌ی رفتار ماشین‌های ماسل روی هوا. شروموف در عین اینکه می‌گوید تمام این موارد را در Driver Syndicate پیاده کرده است، تاکید می‎کند که به‌جز چند فایل صدا، هیچ‌یک از کدهای خود درایور که در مالکیت یوبیسافت است، به‌صورت مستقیم در بازی‌اش استفاده نکرده است.

البته فرقی نمی‌کند که درایور سیندیکت از صداهای اوریجینال درایور استفاده کرده یا خیر. این بازی آنقدر به پدربزرگ‌های ناتنی خود شباهت دارد که حتی نسخه‌های جدیدتر درایور هم این سطح از وفاداری را در خود جای نداده بودند. SoapyMan با نظرسنجی از گروه محدودی از گیمرها به‌خوبی توانسته آن حس ترسناک رانندگی با ماشین‌های سنگین‌وزن ماسل را در محیط شهری منتقل کند. درواقع بیشتر از اینکه در درایور سیندیکت رانندگی کنیم، انگار داریم قطاری را که از ریل خارج شده مهار می‌کنیم.

در درایور سیندیکت بیشتر حواس بازیکن به صرفا یک عمل معطوف می‌شود؛ عملی که به ظاهر باید ساده باشد، ولی نیست: هدایت ماشین خود درمیان خیابان‌هایی که با یکدیگر زاویه‌ی ۹۰ درجه دارند. درواقع برای اینکه ماشین خود را در بازی هر چند ثانیه یک‌بار به جایی نکوبید، باید با آن کشتی بگیرید و به سطحی از دقت در رانندگی برسید که بعید است هیچ افسر راهنمایی‌و‌رانندگی در هیچ نوع آزمونی از شما بخواهد.

شما در حضور رانندگان دیگر می‌توانید انحراف ناگهانی به چپ یا راست داشته باشید، لاین خود را عوض کنید یا حتی در لاین مخالف رانندگی کنید یا از وسط چهارراه‌ها بزنید و بروید. بااین‌حال، اگر به پلیس برسید، دیگری رحمی در کار نیست و آن‌ها ممکن است در جایی که فکرش را نمی‌کنید، از پهلو به ماشین شما بکوبند. شروموف از اینکه هوش مصنوعی پلیس رفتاری تهاجمی نسبت به بازیکنان نشان دهد، استقبال می‌کند. اینکه پلیس سپر به سپر بازیکن را تعقیب و او را مجبور ‌کند تا دست به مانورهایی خطرناک بزند و از کنار ماشین‌ها و ساختمان‌ها مو‌به‌مو رد کند. مورد دیگر که در پچ‌های جدید به بازی اضافه شده این است که ماشین‌های پلیس حالا به روشن بودن چراغ‌های ماشین بازیکن در شب حساس هستند و اگر به او مشکوک شوند، به‌دنبالش می‌افتند.

شاید این‌جا باید به این نکته هم اشاره کرد که به‌نظر می‌رسد جدیدترین بیلد بازی درایور سیندیکت که مربوط‌به ماه فوریه ۲۰۲۱ می‌شود، در زمان استفاده از کنترلرها مشکلاتی دارد. برای مثال، زمانی‌که از کنترلر ایکس باکس وان یا ایکس باکس 360 در بازی استفاده می‌شود، مشکلاتی در زمینه‌ی فرمان‌های دستوری وجود دارد که باعث می‌شود ماشین از مسیر انتخابی بازیکن منحرف شود. همچنین در برخی موارد مشاهده شده که ماشین خود‌به‌خود ترمز می‌گیرد.

موسیقی تند و پرانرژی درایور سیندیکت نیز کار الیستر بریمبل (Allister Brimble)، آهنگساز بریتانیایی است که سابقه‌ای طولانی در ساخت موسیقی برای بازی‌ها دارد و ساندترک‌های نسخه‌ی پلی استیشن درایور 1 و درایور 2 نیز کار خود او است. شروموف می‌گوید بریمبل به بازی‌اش روح و انرژی بخشیده است. همکاری شروموف و بریمبل درواقع حاصل تلاش جمعی برخی طرفداران بوده که برای این کار سرمایه جمع‌آوری کرده بودند. بریمبل نیز پس از این موضوع به شروموف اجازه داد تا از نسخه‌ ریمستر ساندترک‌های اوریجینال درایور 1 و 2 در بازی‌اش استفاده کند. شروموف نیز از طرفی تصویر کاور دو آلبوم ریمسترشده‌ی موسیقی درایور 1 و درایور 2 را طراحی کرد.

همچنین ذکر این نکته خالی از لطف نیست که ساندترک‌های نسخه‌ی پی سی درایور 2 با نسخه‌ی پلی استیشن آن به‌کلی متفاوت بود. در نسخه‌ی کامپیوتر از آهنگ‌های لایسنس‌شده‌‌ای در سبک فانک و سول دهه‌ی ۷۰ میلادی استفاده شده بود. البته باتوجه‌به اینکه آن زمان در ایران پلی استیشن 1 محبوبیت بسیار بیشتری از کامپیوتر داشت، گیمرهای قدیمی احتمالا با موسیقی‌های این نسخه از درایور 2 خاطره دارند.

هدف SoapyMan درواقع این بوده که بتواند در Driver Syndicate حس درایورهای 1 و 2 را به‌خوبی منتقل کند و بدون اینکه در حال‌و‌هوای کلاسیک آن‌ها تغییر زیادی ایجاد کند، برخی جنبه‌های گرافیک بازی را امروزی‌تر کند. درایور سیندیکت حتی از ماد هم پشتیبانی می‌کند و سازنده اتفاقا از طرفداران می‌خواهد خودشان دست به کار شده و بازی را گسترش دهند. او برای این کار یک بخش ساخت مرحله (یا لول ادیتور) ارائه کرده که کاربران در آن می‌توانند شهرها، ماشین‌ها و حتی صداهای محیطی جدیدی بسازند و به بازی اضافه کنند. ناگفته نماند که SoapyMan بازی را روی موتور اختصاصی Equilibrium توسعه داده است.

البته Driver Syndicate از برخی جنبه‌ها بسیار به نسخه‌ی اول درایور وفادار است که در آن شخصیت اصلی هیچ‌و‌قت پایش به آسفالت خیابان نمی‌رسد و در همه حال در صندلی راننده باقی می‌ماند. در درایور سیندیکت درهای ماشین از داخل به روی شما قفل است و اگر می‌خواهید پیاده شوید و ماشین بدزدید و کمی تیراندازی کنید، باید بدانید که چنین مواردی در بازی وجود ندارند. درواقع برای فرار از دست ماموران قانون تنها گاز، ترمز، ترمز دستی و فرمان را در اختیار دارید.

درایور سیندیکت شما را به سال ۲۰۰۰ می‌برد؛ دورانی که باید با مأموریت‌های زمانی دشوار و ماشین‌های بدقلق دست‌و‌پنجه نرم کنید

درواقع درایور سیندیکت از آن دست بازی‌هایی است که اگر زیاد به‌دنبال وجود مکانیک‌های بازی‌های امروزی که سطح سختی گیم‌پلی را پایین می‌آورند، نباشید و با حال‌و‌هوای نوستالوژیک بازی اصطلاحا حال کنید، به‌شدت از آن لذت خواهید برد و حتی گرافیک کم‌پالی‌گان بازی را هم نادیده می‌گیرید. شما در درایور سیندیکت قرار است دوباره به سال‌ ۲۰۰۰ سفر کنید و مانند بازی‌های آن دوران، با مواردی چون مأموریت‌های زمانی دشوار و ماشین‌های بدقلق دست‌و‌پنجه نرم کنید.

باتوجه‌به اینکه درایور سیندیکت سال‌ها است روی پی سی در فاز Early Access به سر می‌برد، معلوم نیست که آیا شروموف می‌تواند بازی را تکمیل کند و اگر پاسخ مثبت است، چه زمانی این اتفاق می‌افتد.

درنهایت اما باید گفت که کاری که SoapyMan یا همان ایلیا شروموف می‌کند قابل تحسین است؛ مخصوصا وقتی درنظر بگیریم که او شغل دیگری دارد و تنها در اوقات فراقتش سراغ توسعه‌ی بیشتر Driver Syndicate می‌رود. او در حال حاضر دانش بسیار خوبی در زمینه‌ی طراحی فیزیک ماشین‌ها و رانندگی شهری در ویدیو گیم به‌دست آورده و دیدن اینکه او روزی در یک شرکت‌ شناخته‌شده مشغول ساخت بازی AAA خود شود، جالب خواهد بود.